40 dagen bloggen 2019 – het einde!
I made it! Dit is de laatste blogpost in de reeks van 40, en wellicht ook de laatste blogpost die hier deze (en misschien ook de komende) weken zal verschijnen.
I made it! Dit is de laatste blogpost in de reeks van 40, en wellicht ook de laatste blogpost die hier deze (en misschien ook de komende) weken zal verschijnen.
Dit jaar doe ik mee met 40 dagen bloggen, zoals je al weet. Omdat we vorige week genoten van een midweekje Roompot, besloot ik twee weken geleden om vooruit te werken, zodat ik ook écht vakantie zou hebben.
Maandag, baaldag, toch? Dat hoeft het niet te zijn. Elke week probeer ik je een stukje motivatie mee te geven, iets om over na te denken. Deze week heb ik het over één van mijn favorieten.
Juni 2004. Toen was ik 19. Een beetje naïef nog. Onbezorgd, op de een of andere manier? Want die maand ging ik voor het eerst onder het mes. Niet voor een standaard operatie zoals er dagelijks duizend uitgevoerd worden, wel voor een operatie van een zestal uur waarbij ongeveer de helft van mijn wervelkolom aan elkaar vast gezet werd. U leest het ook hier. Ze hadden mij op voorhand veel dingen verteld: wat ik wel en niet nog zou kunnen doen, hoe lang de revalidatie zou duren, … Maar achteraf bekeken vergaten ze mij toch nog een paar belangrijke dingen te melden.
Eerder deze week had ik het al over de struggles waar mensen met lang haar op dagelijkse basis tegenaan lopen. Waar ik het toen niet over had, zijn de vele accessoires die totaal niet lief zijn voor je haar: denk elastiekjes met metaal, schuifjes en klemmetjes, … Het leek me dan ook een goed idee om mijn top 3 van haarvriendelijke accessoires te delen.
Zoals bij veel Vlaamse gezinnen wellicht het geval is, gaan ook wij (lees: mijn man) op zondag naar de bakker om pistolets, koffiekoeken en croissants. Helaas zijn onze kinderen af en toe wispelturig. Waar ze de ene week met je croissant gaan lopen, blijf je de zondag nadien achter met 3 stuks overschot. En weggooien is zonde.